سوالی که دوست دارم از ذات اقدس اله بپرسم جهت تنویر افکارم این است که
دقیقا اینکه فرمودید و جعلنا نومکم سباتا چوطو میشه؟
شب چطور هم مایه ارامش است و هم به سان یک باتلاق، آدم را در خود می‌کشد...
اصلا شب‌ها ترسناکند... صداهای شهر افتاده است... و صداهای تو در توی ذهن بلند و بلند تر می‌شود...
اما هر چه هست من شب را دوست دارم... گاهی حس میکنم برای گذار از برهه‌های مختلف زندگی‌ام باید شب را بیدار بمانم... چند شب که پلک بر هم نزنم، همه چیز سر جای خودش برمیگردد...
به هر حال خدا از ما نگیرد نعمت آشفته حالی را...
