جنس غمم را عوض کنم

باید جنس غمم را عوض کنم.. وقتی غم می‌تواند کشتی‌هایم را غرق کند، باید غمش، غمی باشد که توان گرفتن تخته پاره‌ای را باقی بگذارد...

وقتی غم می‌تواند سر ریز کند و مدام دست انداز ایجاد کند باید نوشیدنش، ارزش داشته باشد... 

این غمی که لانه کرده کنج قلبم و رهایم نمی‌کند حاصلی جز سرگردانی، جز درجا زدن ندارد.. کاش راه رهایی خودش را نشانم دهاد...