در دسترس نبودن

یکی از نیازهای جدی من و چه بسا همه آدم‌ها در دسترس نبودن است...
حالا به حساب آنکه مدام منتظر هماهنگی مصاحبه ها هستم، گوشی دستم است، نوتیفکش‌های همیشه خاموش روشن است و این وسط جواب همه را هم میدهم...
این چرحه، مثل سرعت گیرهای خیابان، سرعت کارم را به قدری کم کرده است که هر چه میدودم نمیرسم .. اصلا نمیتوانم بدوم...
و باز به تبع هزار گره دیگر انداخته است به کارم...
دلتان کشید برای این گیر وگورهای پایان نامه ما دعایی کنید.