همین

میدونی ما حتی اگه فقط بفهمیم دوست داشتن بقیه رو،
فقط همین فهمیدنش
دنیا رو قشنگ‌تر میکنه‌‌...

بالاخره شب ارزوعه یا چی؟

حالا بگن شب آرزوها
ولی شب رغبت‌ها قشنگ‌تره واقعا...
فک کن تو امشب میری دم خونه خدا... بعد خدا بغلت میکنه میگه بگو فدات شم
بعد تو میگی من امشب اومدم فقط یه چی بخوام
اونم اینکه دلم فقط شما رو بخواد... دلم همش سمت شما باشه... شوقش برای شما...
بعد خب حق داره خدا ذوق کنه از این خواستمون دیگه
بعد مستجابش کنه
اون وقت چقدر حال دلمون خوب میشه...
یا منتهی رغبه الراغبین

نور دهم یا به عبارتی نور دوزادهم

هادی اگر تویی
که کسی گم نمی‌شود...
.
غربت حرم شما جای خود... اصلا بگویم روضه‌ی مکشوف
ولی این غربت، حس ناب عجیبی دارد...
وارد حرم که می‌شویم انگار نگاهی تو را می‌کشد سمت خودش...
نگاهی با آوای پیش بیا... اینجا برای تمام بغض‌های تو، آغوش ضریح باز است
برای حرف‌های فروخورده‌ات گوش شنوایی هست...
.
خب حالا با کیلومترها فاصله چاره‌ای نیست مگر اینکه چشم‌هایمان را ببندیم و دلمان را راهی کنیم...

ماه من

ماه من، غصه چرا؟!

تو مرا داری و من هر شب و روز، 

آرزویم همه خوشبختی توست!

.

.

ماه من 

غصه اگر هست بگو تا باشد! 

معنی خوشبختی، بودن اندوه است...

این همه غصه و غم، این همه شادی و شور

چه بخواهی و چه نه، میوه یک باغند.

همه را با هم و با عشق بچین...

ترس

آیا کسی را آنقدر دوست داری که از جهان نترسد؟

ایطو وضعیه

و خب میدونی دنیا جای قشنگی نیست وقتی اینجوری بین آدم‌هایی که بخشی از وجود مان فاصله میندازه... 

زمین تیره و تاره وقتی بناش روی فاصله‌هاست... 

وقتی تمام سهم ما از داشتن آدم‌هایی که دوسشون داریم فقط حرف زدن گاه به گاه از پشت این تلفن‌هاست... 

وقتی تمام حرف‌هامون پشت حنجره‌مون می‌مونه...

زمین جای قشنگی نیست... 

 

مجلس چندم

همیشه فکر میکردم انتخابات پرشور فقط ریاست جمهوریست
ولی این انتخابات رسما همه معادلات ذهنیم را بهم زد...
از تمام هیاهوی قبلش، خود روزش و بعدش‌...
ما حافظه تازیخیمان ضعیف است ولی کاش هیچ کدام از درس‌های این انتخابات را یادمان نرود...
کاش مثل صدا و سیما که یکهو یادش می‌آید ماه رمصانی هست، با انتخابات به صورت پدیده ناگهانی برخورد نکنیم...
کاش فرزندانمان، انقدر قوی باشند که با هیال راحت مملکت را دستشان بسپاریم...